قلبم سرشار از تو 

                در نگاهم تنها نگاه تو 

                بر لبانم تنها نام تو 

                بر مشامم تنها عطر دلنشین تو 

                و تو تنها تکیه گاه من 

بیا عشقم که بی تو من نفس را هم نمی خواهم 

که بی تو ثروت و مال و هوس را هم نمی خواهم 

بیا عشقم که با تو هر نفس رنگی و دل شاد است 

بیا با تو دل غمگین من آزاد آزاد است . . .

 هیچ وقت نگفتند که به زور باید لبخند زد . . . 

 

 بعضی وقت ها باید تا نهایت آرامش گریست . . . 

 آنگاه تبسمی مهمان لب هایت می شود . . . 

 که زیبا تر از رنگین کمان بعد باران است . . .

               من بهارم تو زمین  

    من زمینم تو درخت 

                من درختم تو بهار 

       ناز انگشتای بارون تو باغ ام می کنه 

میمون جنگلا تاغم می کنه 

    تو بزرگی مثل شب 

         اگه مهتاب باشه یا نه  

                           تو بزرگی مثل شب. . .

فاصله ها از گذر لحظه ها دیر ترند 

تو باش که بودنت برای من به شیرینی هزار بار تکرار لحظه هاست 

همیشه به خاطر بسپار : 

که من بارانم و تو تپش لحظه های منی 

تو خورنده و محو کننده صدای قطره های منی 

به تو می گویم که اگر باران می بارد و می بارد که محو شود و از بین برود 

همیشه به خاطر داشته باش : 

          << باریدن باران بهانه ایست برای بوسیدن زمین>>

تو اگه پاییز زردی واسه من بهار سبزی 

               تو اگه هوای سردی واسه من همیشه گرمی 

تو اگه ابر سیاهی واسه من ابر بهاری 

               تو اگه دشت گناهی واسه من یه بی گناهی 

تو اگه غرق نیازی واسه من یه بی نیازی 

              تو اگه رفیق راهی واسه من یه تکیه گاهی

در ان پر شور لحظه . . . 

دل من با چه اصراری تو را خواست 

و من می دانم چرا خواست 

و می دانم که پوچ هستی و این لحظه ها 

که نامش عمر و دنیاست 

اگر باشی تو با من 

     خوب و جاویدان و زیباست . . .